مؤلف کتاب محاسن اصفهان وی را جزو شعرای فارسی زبان آورده است. و آقای سید جلال الدین حسینی این کلمه را ’احموله’ حدس زده است. رجوع به محاسن اصفهان مافروخی ص 33 و ترجمه محاسن اصفهان آوی ص 125 شود
مؤلف کتاب محاسن اصفهان وی را جزو شعرای فارسی زبان آورده است. و آقای سید جلال الدین حسینی این کلمه را ’احموله’ حدس زده است. رجوع به محاسن اصفهان مافروخی ص 33 و ترجمه محاسن اصفهان آوی ص 125 شود
دهی است از دهستان ارشق مرکزی، شهرستان خیاو. دارای 125 تن سکنه. آب آن از چشمه تأمین میشود و محصول آن غلات و حبوب است. اهالی به زراعت و گله داری اشتغال دارند. و راه آن مالرو است. این ده را علی بیک لو نیز میگویند. (از فرهنگ جغرافیای ایران ج 4)
دهی است از دهستان ارشق مرکزی، شهرستان خیاو. دارای 125 تن سکنه. آب آن از چشمه تأمین میشود و محصول آن غلات و حبوب است. اهالی به زراعت و گله داری اشتغال دارند. و راه آن مالرو است. این ده را علی بیک لو نیز میگویند. (از فرهنگ جغرافیای ایران ج 4)
ابن سعد بیوسی احمدی شافعی اشعری. از عالمان هیئت بودو در نظم سخن دست داشت. او راست: 1- فتح ذی الصفات السنیه، که در سال 1178 هجری قمری از تألیف آن فراغت یافت. 2- منظومۀ النفخه الزکیه فی العمل بالجهه الجیبیه. (از معجم المؤلفین بنقل از فهرس الخدیویه ج 5 ص 327. هدیهالعارفین ج 1 ص 769. فهرس الازهریه ج 6 ص 379)
ابن سعد بیوسی احمدی شافعی اشعری. از عالمان هیئت بودو در نظم سخن دست داشت. او راست: 1- فتح ذی الصفات السنیه، که در سال 1178 هجری قمری از تألیف آن فراغت یافت. 2- منظومۀ النفخه الزکیه فی العمل بالجهه الجیبیه. (از معجم المؤلفین بنقل از فهرس الخدیویه ج 5 ص 327. هدیهالعارفین ج 1 ص 769. فهرس الازهریه ج 6 ص 379)